Zoals u misschien al op facebook heeft gezien, ben ik aangenomen in een ziekenhuis in Zwitserland. Ik zal hier in dit stukje verder over uitweiden, maar laat k bij het begin beginnen 

Begin juli had k al m'n studiepunten binnen, om het diploma voor de opleiding Medische Beeldvorming en Radiotherapeutische Technieken (MBRT) te kunnen aanvragen, echter was ik net te laat voor de diploma-uitreiking in juli. De volgende uitreiking was 25 september.

In dit studiejaar ben ik tevens 3 maanden op buitenlandstage in Finland geweest (afdeling: emergency radiography). Dit is mij zo goed bevallen, dat ik eigenlijk toch graag weer naar het buitenland wilde. In het derde studiejaar, tijdens m'n stage is er al een vriendin via IRIS Medical naar Zwitserland verhuisd en dit bevalt haar nog steeds heel goed. Dit in het achterhoofd ben ik gaan informeren bij dit bedrijf, ben op gesprek geweest in Den Haag en voor mij was het eigenlijk vrij snel duidelijk: dit is het!

Nu was het alleen nog wachten tot m'n diploma. 24 augustus ben ik afgereisd naar Berlijn, voor een Duitse taalcursus van 2 weken bij "Die Neue Schule". Elke dag heb ik Duitse taalles gekregen, maar natuurlijk heb ik ook Berlijn verkend. De bedoeling was dat ik meteen na Berlijn naar Zwitserland zou gaan voor m'n sollicitatiegesprekken. Echter, de Zwitserse ziekenhuizen wilden eerst m'n definitieve diploma afwachten. 25 september was de diploma uitreiking en zondag 28 september vloog ik naar Zwitserland.

Voor het eerst heb ik gevlogen met Swiss-air, en wat een luxe: leren stoelen, "normale" beenruimte en 's avonds zelfs een gratis broodje en wat drinken. (Dit heb k bij transavia nog niet eerder meegemaakt) 

Dinsdag 30 september zou ik m'n eerste sollicitatiegesprek hebben in Winterthur. Ik ben dan ook vanuit Zurich, met de trein naar Winterthur gereisd en ben ingecheckt in jugendherberge/hostel Depot195.

Maandag heb ik een fiets gehuurd bij het hostel (voor het eerst van m'n leven op een racefiets gezeten, bergafwaarts)  en ben het centrum gaan verkennen. In het centrum van Winterthur heb ik een audiorondleiding gevolgd en natuurlijk winkeltjes gekeken  en ja, inderdaad liggen de prijzen in Zwitserland een stuk hoger als in Nederland.

Dinsdag was het zover, nette sollicitatiekleren aan, nette laarsjes aan, fiets gehuurd en op naar het eerste ziekenhuis. Het eerste stuk, op m'n racefiets was goed te doen, totdat k onderaan een berg stond....... Dus fiets aan de hand, op te hoge hakken de berg op  maar k was op tijd  Ik heb mezelf bij de receptie aangemeld en even later kwam het afdelingshoofd me ophalen.

Eerst hadden we een gesprek in haar kamer, waarbij werd gekeken hoe goed ik Duits begrijp en praat. Er werd gevraagd wie ik ben, wat m'n hobbies zijn, waarom k naar Zwitserland wil, waarom in dat ziekenhuis, enz...

Na dit eerste gesprek kreeg 'k een rondleiding over de afdeling. Het eerste wat me opviel, is dat het een zeer kleine afdeling is, waarbij op die dag 3 MTRA (zwitserse MBRT-ers) aan het werk zijn, en er 1 CT, 1 MRI, 2 rontgentoestellen en 1 mammografie toestel aanwezig is.

Na de rondleiding heb ik meegelopen op de afdeling en rond 11:30 uur was het tijd om naar het station te gaan. Vanaf Winterthur ben ik 2 uur met de trein gereisd naar Zug voor een afspraak met iemand van het personeelsbureau van het ziekenhuis waar ik deze ochtend geweest was. Ik stapte de trein uit, en links waren maisvelden en rechts weilanden.....

Maar gelukkig is er google maps en via google maps heb ik op m'n hakjes nog 2 kilometer gelopen naar het personeelsbureau. Je wilt niet weten hoe k erbij gelopen heb  maar k was er 

In het personeelsbureau werden dezelfde vragen gesteld en is er meer uitgelegd over de structuur van het bedrijf, en dat dit ziekenhuis één van de ziekenhuizen is die onder dit bedrijf valt. Verder zijn de contractvoorwaarden besproken en later deze week zou ik horen of ze me wilden of niet.

Na deze dag was ik zeer positief, alhoewel ik het toch wel een klein team vond. Dit aangegeven bij IRIS Medical, en 'k kreeg te horen dat als ik dat wilde ik de dag erop (woensdag) bij een 2e ziekenhuis kon meelopen in Schlieren en dat ik daar om 9 uur moest zijn. De afdelingsmanager zou speciaal op haar vrije dag naar het ziekenhuis komen. Tuurlijk heb ik hier geen "nee" tegen gezegd.

's avonds m'n koffertje grotendeels ingepakt, reis uitgestippeld en een vliegticket geboekt voor woensdagavond. Vol met nieuwe indrukken viel ik snel in slaap, om de dag erop om ..... 5:30 uur....... wakker te worden.

Laatste spullen in m'n koffer gedaan, alles wat 'k nodig had in m'n schoudertas en op naar het station. Van Winterthur station ben ik naar Zurichstation gereisd, daar m'n koffer in een locker gedaan, en met de metro doorgereisd naar Schlieren.

De eerste indruk (en de regen benadrukte dat), is dat dit tweede ziekenhuis een erg grauw, groot gebouw is, waarbij ik nog bij mezelf dacht: waar ben k aan begonnen.

Eenmaal binnen werd ik begroet door het afdelingshoofd, waarna ik wederom een kennismakingsgesprek had, waar ook al erg veel over de planning ed. is uitgelegd. Hierna kreeg ik een rondleiding over de afdeling. Eerste indruk van de afdeling, is dat er veel vrij nieuwe toestellen staan, er ongeveer 20 MTRA's op de afdeling werken en dat er veel aan bijscholing/nascholing gedaan wordt.

Na deze rondleiding is me gevraagd wat ik wilde, of ik wilde meelopen, of dat ik al genoeg had gezien en terug naar m'n hostel wilde. Waarbij ik tevens een compliment kreeg voor m'n Duits en ook te horen kreeg dat ze zeer positief was over me. De afdelingsmanager zou weer naar huis gaan. Ik heb gekozen om mee te lopen op de afdeling, zodat ik hier een eerste indruk van zou krijgen.

Ik ben bij 2 ontzettend lieve mensen neergezet, waarbij ik heb meegelopen op de rontgen, ct en doorlichting en samen mee heb geluncht.

Om 3 uur heb ik afscheid genomen, en heb moeten beloven, dat als ik terug zou komen, dat ik een mok van willem-alexander en maxima mee zou nemen. 

Na deze dag was voor mij eigenlijk al meteen duidelijk dat het tweede ziekenhuis meer uitdaging (in de vorm van moderne apparatuur, bijscholing en de grootte van de afdeling) biedt als het eerste ziekenhuis. Daarnaast was de sfeer in het tweede ziekenhuis geweldig, 'k werd meteen opgenomen in het team.

Dit aan IRIS Medical doorgegeven en nu was het afwachten. Beide ziekenhuizen waren positief over me, maar dit moest nog wel bevestigd worden aan IRIS Medical, wie weet hadden ze zich bedacht......

Op het station in Zurich heb 'k m'n koffer opgehaald, nog wat souvenirs meegenomen en naar het vliegveld gegaan. Koffer ingecheckt en mezelf voorgenomen een oogje dicht te doen in het vliegtuig. Het was een lange dag en 'k was bekaf.

Eenmaal in het vliegtuig kwam er een aardige jongen van mijn leeftijd naast me zitten en hebben over e.e.a. gepraat. Voordat 'k er erg in had was de landing alweer ingezet.

Mams kwam me ophalen, thuis nog even wat gedronken, alvast wat souvenirtjes gegeven en rond half 2 's nachts lag ik eindelijk in m'n eigen heerlijke bedje 

Donderdag. De wekker ging, maar ik werd pas 2 uur later wakker. Snel alle spullen bij elkaar gezocht, caravan achter de auto, Bandit in de auto, want het Hulsbeek sledehondenweekend stond voor de deur. Deze dag heb ik er als een zombie bijgelopen maar het was toch wel erg leuk en gezellig.

Van donderdag tot maandag ben ik in Oldenzaal geweest voor het Hulsbeek sledehondenweekend. Het was onwijs leuk, goed georganiseerd, veel nieuwe mensen leren kennen en mits mogelijk ben ik er volgend jaar absoluut weer bij!